In 1896 was Émile Lambot de eerste aan wie een diploma architectuur werd uitgereikt van de Academie voor Schone Kunsten van Brussel. Hij was een briljant student en zou zijn hele verdere carrière aan architectuuronderricht wijden. Hij ontwierp een tiental gebouwen, waarvan het grootste deel privé-opdrachten, in een mengeling van art nouveau en historicisme. Zijn ontwerpen, zoals het atelier voor de schilder Emile Fabry (1902), worden gekenmerkt door verfijnde soberheid, geometrie en rationalisme.