Gebouw
© urban.brussels
Roger Vandendriesschelaan 28A – 28, inkomdeur (2008).
Roger Vandendriesschelaan 28A – 28, inkomdeur (2008).
© urban.brussels
Roger Vandendriesschelaan 28A – 28, Amerikaanse ramen in de inkomdeur (omstreeks 2000).
Roger Vandendriesschelaan 28A – 28, Amerikaanse ramen in de inkomdeur (omstreeks 2000).
Ch. Bastin & J. Evrard © urban.brussels
Toegangsdeur (foto ca 1990).
Toegangsdeur (foto ca 1990).
in DELEVOY, R., WIESER, G., CULOT, M., Bruxelles 1900 Capitale de l’Art Nouveau, catalogue d'exposition, Bruxelles, 1971.
Roger Vandendriesschelaan 28A – 28, toegangshek (omstreeks 1971).
Roger Vandendriesschelaan 28A – 28, toegangshek (omstreeks 1971).
Er zijn zo van die dynastieën van kunstenaars en ambachtslieden die hun stempel drukken op hun tijd. Zo ook de familie Wolfers. Het gelijknamige huis in Brussel, in 1850 opgericht door Louis Wolfers, groeit rond de eeuwwisseling, onder impuls van zijn zonen en zijn neef, uit tot een van de meest prestigieuze goudsmid- en juwelenbedrijven van Europa.
Bouwkundig erfgoed in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Meer weten
Inventaris van het bouwkundig erfgoed
In 1906 willen Philippe Wolfers en zijn zoon Marcel hun atelier vestigen in de nieuwe wijk van de Groenlaan in Sint-Pieters-Woluwe. Omdat Paul Hankar, die in Terhulpen voor de familie een geheel van cottages had gebouwd overleden is, doen ze een beroep op een van de medewerkers van de grootmeester: Émile Van Nooten. Het gebouw op het binnenterrein van het huizenblok is eclectisch opgevat met enkele art nouveau-accenten. Het bevat twee ateliers, voor beeldhouwwerk en voor schilderkunst, met mezzanine en lichtkoepel. Hier ontwerpen de juwelenmakers enkele van hun mooiste creaties. Het smeedijzeren hek doet denken aan de uitgevouwen vleugels van een elegant insect zoals de opdrachtgevers het zelf hadden kunnen bedenken.
Het gebouw, vandaag een eengezinswoning, is de enige bekende realisatie van deze architect die altijd in de anonimiteit is gebleven.
In de omgeving
Bouwkundig erfgoed in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Meer weten Inventaris van het bouwkundig erfgoed
In 1906 willen Philippe Wolfers en zijn zoon Marcel hun atelier vestigen in de nieuwe wijk van de Groenlaan in Sint-Pieters-Woluwe. Omdat Paul Hankar, die in Terhulpen voor de familie een geheel van cottages had gebouwd overleden is, doen ze een beroep op een van de medewerkers van de grootmeester: Émile Van Nooten. Het gebouw op het binnenterrein van het huizenblok is eclectisch opgevat met enkele art nouveau-accenten. Het bevat twee ateliers, voor beeldhouwwerk en voor schilderkunst, met mezzanine en lichtkoepel. Hier ontwerpen de juwelenmakers enkele van hun mooiste creaties. Het smeedijzeren hek doet denken aan de uitgevouwen vleugels van een elegant insect zoals de opdrachtgevers het zelf hadden kunnen bedenken.
Het gebouw, vandaag een eengezinswoning, is de enige bekende realisatie van deze architect die altijd in de anonimiteit is gebleven.
