Gebouw
© Hortamuseum
Sociale woningen, Marconistraat 32, Vorst, 1903, gevel
Sociale woningen, Marconistraat 32, Vorst, 1903, gevel
Dit gebouw is bijzonder interessant want het is in Brussel een van de zeldzame voorbeelden van sociale woningbouw in art nouveau. Het werd bovendien uitgevoerd in voor die tijd ongebruikelijke materialen, zoals een structuur in gewapend beton en een afwisseling van gekorrelde en gladde cementlaag op de gevel.
Bouwkundig erfgoed in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Meer weten
Inventaris van het bouwkundig erfgoed
Het gebouw is onderdeel van een ensemble van drie flatgebouwen bestemd voor sociale bewoning in deze wijk. Het bestaat uit drie brede traveeën en drie bouwlagen. De opmerkelijke inkom is wellicht geïnspireerd op de Egyptische oudheid. De lichtjes schuin geplaatste en inspringende deur is omlijst door twee lotusvormige pijlers en wordt aan straatzijde afgesloten met een smeedijzeren hek in art nouveau. De in die tijd gebruikelijke sculpturaal bewerkte natuursteen werd hier geïmiteerd in cement. Het motief van de zich als vleugels uitspreidende deurlatei wordt in vereenvoudigde versie hernomen boven de vensteropeningen.
Het hek en alle ijzerwerk van de ramen werden in de loop van de tijd vervangen door oninteressante standaardelementen, maar zijn intussen naar oorspronkelijke model gerestaureerd. De architecten, die de restauratie leidden, hebben het ijzerwerk op basis van plannen en archieffoto’s gereconstrueerd. De gevel eindigt bovenaan in een fraaie gebogen houten kroonlijst, die nog oorspronkelijk is.
De interieurs zijn bescheiden gezien de bestemming als sociale woning. Het rationele grondplan is niettemin interessant voor de tijd en grijpt vooruit op de modernistische woningbouw in gewapend beton van de jaren 1920 en 1930: de binnenruimten zijn gerationaliseerd en tot een minimum beperkt. De kamers zijn klein en de keuken en wasruimte achteraan geven uit op een terras. De architect Léon Govaerts bedacht een vernuftig verluchtingssysteem dat verborgen zit in de op de gevel zichtbare nissen, die dus niet alleen decoratief, maar ook functioneel zijn.
In de omgeving
Door dezelfde architect
Bouwkundig erfgoed in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Meer weten Inventaris van het bouwkundig erfgoed
Het gebouw is onderdeel van een ensemble van drie flatgebouwen bestemd voor sociale bewoning in deze wijk. Het bestaat uit drie brede traveeën en drie bouwlagen. De opmerkelijke inkom is wellicht geïnspireerd op de Egyptische oudheid. De lichtjes schuin geplaatste en inspringende deur is omlijst door twee lotusvormige pijlers en wordt aan straatzijde afgesloten met een smeedijzeren hek in art nouveau. De in die tijd gebruikelijke sculpturaal bewerkte natuursteen werd hier geïmiteerd in cement. Het motief van de zich als vleugels uitspreidende deurlatei wordt in vereenvoudigde versie hernomen boven de vensteropeningen.
Het hek en alle ijzerwerk van de ramen werden in de loop van de tijd vervangen door oninteressante standaardelementen, maar zijn intussen naar oorspronkelijke model gerestaureerd. De architecten, die de restauratie leidden, hebben het ijzerwerk op basis van plannen en archieffoto’s gereconstrueerd. De gevel eindigt bovenaan in een fraaie gebogen houten kroonlijst, die nog oorspronkelijk is.
De interieurs zijn bescheiden gezien de bestemming als sociale woning. Het rationele grondplan is niettemin interessant voor de tijd en grijpt vooruit op de modernistische woningbouw in gewapend beton van de jaren 1920 en 1930: de binnenruimten zijn gerationaliseerd en tot een minimum beperkt. De kamers zijn klein en de keuken en wasruimte achteraan geven uit op een terras. De architect Léon Govaerts bedacht een vernuftig verluchtingssysteem dat verborgen zit in de op de gevel zichtbare nissen, die dus niet alleen decoratief, maar ook functioneel zijn.
